مروری بر کتاب ناتور دشت، نوشته جی دی سلینجر

جروم دیوید سلینجر به سال ۱۹۱۹ در نیویورک سیتی به دنیا آمد. پدرش یک وارد کننده ی ثروتمند پنیر بود. در محله ای اعیان نشین در منهتن بزرگ شد و قبل از آن که والدینش در نهایت در سال ۱۹۳۴، ساکن محله ی «آکادمی نظامی وَلی فورج» شوند، دوران جوانی اش را در پیش دانشگاهی های مختلفی سپری کرد. در سال ۱۹۳۶ از ولی فورج فارغ التحصیل شد و در چند کالج، از جمله کلمبیا تحصیل کرد؛ هرچند از هیچکدام شان فارغ التحصیل نشد. سلینجر در طول مدتی که در کلمبیا بود، به یک کلاس «نویسندگی خلاق» رفت و بهترین شاگرد کلاس شد و همین کلاس ها علاقه ی او را به نوشتن – که از دوران نوجوانی با او مانده بود- تثبیت کرد. اولین داستان کوتاهش در سال ۱۹۴۰ به چاپ رسید؛ پس از آن به ارتش پیوست و در طول جنگ جهانی دوم در اروپا جنگید، و همزمان به نوشتن نیز ادامه داد. پس از بازگشت به خاک ایالات متحده و سرگرفتن زندگی عادی در سال ۱۹۴۶، داستان های بیشتری نوشت که در بسیاری از مجلات معتبر چاپ شدند. در سال ۱۹۵۱، ناتور دشت را نوشت که تنها رمان کامل اوست. ناتور دشت وی را در سطح بین المللی مطرح و مشهور کرد.

بسیاری از وقایعی که در دوران جوانی سلینجر رخ داد، در ناتوردشت به چشم می خورد؛ مثلاً، هولدن هم از پیش دانشگاهی یی به پیش دانشگاهی دیگر می رود، خطر رفتن به سربازی تهدیدش می کند، و با یک دانشجوی بزرگسال دانشگاه کلمبیا آشناست. این دست جزئیات حسب حال گونه در رمان به شرایط بعد از جنگ جهانی دوم منتقل می شود. ناتوردشت در دوره ای به چاپ رسید که اقتصاد روبه شکوفایی آمریکا، مردم را ثروتمند کرده بود و قوانین تثبیت شده اجتماعی، به عنوان برنامه ای برای تطبیق نسل جوان با این شرایط ارائه می شد.

زبان عامیانه و دریده ی ناتوردشت و صحبت درباره ی مسائل جنسی دوره ی نوجوانی به شکل پیچیده و بی پرده، بسیاری از خوانندگان را ناراحت کرد و کتاب در زمان چاپ، جنجال فراوانی برانگیخت. برخی منتقدان می گفتند که این کتاب، اثر ادبی جدی و مهمی نیست و لحن غیررسمی و خودمانی کتاب را به عنوان شاهدی برای ادعای خود آوردند. چاپ این کتاب از آن زمان تا به حال در برخی کشورها ممنوع شده و در مباحثی از جمله متمم اول قانون اساسی، سانسور و رکاکت در ادبیات همیشه این کتاب در مرکز بحث قرار گرفته است. رمان، علی رغم جنجالی بودنش، به مزاق بسیاری از مردم خوش آمد؛ اثر بسیار موفق و پرفروشی شد و نظر اکثر منتقدان را به خود جلب کرد و به نظر می رسید که سبک او در نویسندگی به شکل بی سابقه ای احساسات و عواطف خوانندگان را برانگیخته کرده است. با شروع رشد اعتراضات ضد فرهنگی در طول دو دهه ی ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، رمان ناتور دشت معمولاً به عنوان داستانی درمورد بیگانگی یک انسان در دنیایی بی رحم مطالعه می شد. می توان گفت هولدن مظهر جوانان در جای جای دنیاست، جوانانی که فشارها و تنش هایی از قبیل زندگی کردن و بزرگ شدن مطابق قوانین، تلاش برای رهایی از ارتباطات بی معنای انسانی، محدود کردن شخصیت شان، و مطابق نورم سرد و سطحی فرهنگی رفتار کردن، آنان را از هر طرف احاطه کرده است.

همزمان با ظهور رمان ناتور دشت، سلینجر یک داستان کوتاه به نام «یک روز خوش برای موز ماهی» در مجله ی نیویورکر به چاپ رساند که اولین داستان از مجموعه داستان هایی درمورد خانواده ی خیالی گلس شد. در طول دهه ی بعد، بقیه داستان های «خانواده ی گلس» در همین مجله چاپ شد: از جمله «فرنی و زویی» و «تیرها را بالا بگذارید نجاران». این دو و دیگر داستان ها را می توان در تنها کتابهایی که سلینجر بعد از ناتور دشت به چاپ رساند، پیدا کرد. آن کتاب ها عبارتند از: «نه داستان (۱۹۵۳)»، «فرنی و زویی (۱۹۶۱)» و «تیرها را بالای سقف بگذارید نجاران و سیمور: مقدمه(۱۹۶۱)». گرچه «نه داستان» با استقبال نسبی منتقدان مواجه شد، اما واکنش ها نسبت به داستان هایی که او بعدها نوشت خصمانه بود. به عقیده ی اکثر منتقدان، خانواده ی گلس به طرز مسخره و غیرقابل تحملی خام و خودپسند هستند. هنگامی که شهرت و آوازه ی سلینجر به افول نهاد، سلینجر رفته رفته کمتر به نوشتن رو آورد و آرام آرام از جامعه فاصله گرفت. در سال ۱۹۵۶، بعد از انتشار یک داستان دیگر درباره ی خانواده ی گلس (ماجرای هپ ورث، ۱۹۲۴) که منتقدان شدیداً به آن حمله کردند، سلینجر تقریباً به طور کامل از زندگی اجتماعی دور شد و تا به امروز نیز این وضعیت را حفظ کرده است. عجیب این که این انزوا و گوشه گیری، سلینجر را بیشتر به شهرت رساند و وی را بدل به یک چهره ی محبوب کرد. جایگاه و شهرت سلینجر تقریباً نظر بسیاری از خوانندگان او را درباره ی آثارش تحت الشعاع قرار داده، یا حداقل می توان گفت تحت تاثیر شان قرار داده است. به زعم بسیاری، سلینجر به عنوان آدمی گوشه گیر، تقریباً تجسم همان روحیات شخصیت های باهوش و زخم خورده آثار خودش است و بسیاری از خوانندگان نویسنده و شخصیت هایش را یکی می دانند. اثر سلینجر را به این شکل خواندن، روند نوشته شدن داستان و رابطه ی میان نویسنده و مخلوقاتش را به وضوح بیش از حد ساده می کند. اما با توجه به رفتار سنت شکنانه ی سلینجر، این عقیده را که سلینجر خود یک نوع هولدن کالفیلد است، می توان به خوبی درک کرد.

سالینجر قبل از مرگش در سال ۲۰۱۰، تعداد انگشت شماری بیانه ی عمومی کرد که نشان می دهند وی همچنان به داستان نویسی ادامه می داده؛ ضمن این که بخش بزرگی از آثار او تا بعد از مرگش رنگ چاپ به خود نخواهند دید. در همین حال، خوانندگان به نوشته جات آخر سلینجر علاقه ی زیادی نشان داده اند؛ به این معنا که شاید، روزی، ناتور دشت تنها بخش کوچکی از یک دنیای بسیار بزرگ تر ادبی باشد.

دانلود کتاب صوتی ناتور دشت اثر جروم سلینجر
کتاب صوتی ناتور دشت، ماجرای هولدن است؛ سرخورده از همه کس و همه چیز دنبال «خود»؛ «خود»ی مانند مردمان جهانِ عوضی که مدام رنگ عوض می‌کنند و او نیز ناگزیر تن به تغییر هویت و دروغ‌گویی می‌دهد. از این رو، تنهایی هولدن از «بیرون» نیست، بلکه از «درون» است؛ تنهایی‌ای است که از مزخرف دیدن دیگران ناشی می‌شود و همه را از خود می‌راند… دانلود